| Dla niemowlaka gryzienie jest to sposób na poznawanie przedmiotu, okazanie podekscytowania, a także poradzenie sobie z bólem, który wywołany jest przez ząbkowanie. Dla dzieci powyżej 1 roku życia gryzienie innych zaczyna spełniać odmienną funkcję. Dziecko staje się coraz bardziej niezależne, ruchliwe i nastawione na poznawanie świata, dlatego kiedy nie może czegoś osiągnąć, używa siły. Jednak istnieją również inne powody gryzienia rodzeństwa, towarzyszy zabaw czy rodziców. • KONTROLA SYTUACJI – gdy dziecko nie potrafi sobie poradzić z manipulowaniem otoczenia, gdy nie może czegoś osiągnąć innym sposobem, gryzienie okazuje się skuteczną bronią i szybkim sposobem na odebranie upatrzonej zabawki. Pomaga postawić na swoim i wygrać „kłótnię”. • CIEKAWOŚĆ I EKSPERYMENTOWANIE – dzieci uczą się świata poprzez własne badania, doświadczanie, dotykanie. Gryzą rzeczy i ludzi, aby przekonać się, jakie doznania to ze sobą niesie, do czego służą zęby, ale też aby poznać, jakie właściwości ma gryziony „obiekt”. • NIEWYKSZTAŁCONA EMPATIA, BRAK ZNAJOMOŚCI KONSEKWENCJI – dzieci w tym wieku nie potrafią jeszcze poczuć tego, co może czuć inny człowiek; poza tym nie znają one konsekwencji gryzienia, nie wiedzą, że powoduje ono ból. Dziecko też jeszcze nie do końca zna wszystkie reguły właściwego kontaktu z innymi i może nie wiedzieć, że w interakcjach gryzienie nie jest dozwolone. • TESTOWANIE GRANIC – dzieci lubią eksperymentować, aby przekonać się, jak zareaguje rodzic. Nie wiedzą czy im wolno, czy nie, dopiero próbują różnych zachowań. Czasem celowo gryzą innych, by usłyszeć np. okrzyk zaskoczenia. • KOMUNIKACJA – dziecko mówi już klika słów, jednak ciągle jego słownik jest ograniczony.za pomocą gryzienia mówi „Zostaw mnie, odejdź” czy „Nie rusz, to moje!”. Komunikują więc w ten sposób przeżywane emocje; gryzą, by wyrazić frustrację, złość, niezadowolenie, strach, brak poczucia bezpieczeństwa, ale również podekscytowanie czy rozbawienie. • ROZŁAWOWANIE NAPIĘCIA, STRESU – napięcia powstają, gdy dziecko przeżywa frustrację, gdyż jego potrzeba jest niezaspokojona. Kiedy przebywa ono w bardzo silnie stymulującym otoczeniu, może nie radzić sobie z nacierającymi na nie bodźcami, szczególnie wtedy, gdy osłabione są jego zdolności radzenia sobie, np. choroba, przemęczenie, niewyspanie. • ROZŁADOWANIE NADMIARU ENERGII – dziecko może czasem nie mieć warunków, aby rozładować energię, która go rozpiera. Chciało by tyle zrobić, aż „nie wiadomo, w co zęby włożyć”. Silne ugryzienie powoduje upływ energii i uspokojenie. • ZWRÓCENIE NA SIEBIE UWAGI – czasem dziecko może mieć niezaspokojoną potrzebę uwagi ze strony dorosłego opiekuna; zwykle jeśli dziecko bawi się spokojnie, obchodzi się je na palcach, nie zwracając uwagi, aby nie rozproszyć i przerwać zabawy. Dlatego więc dziecko musi się bardziej „postarać”, aby tę uwagę uzyskać. • NAŚLADOWNITWO – dzieci uczą się przez naśladowanie tego, co robią inni. Obserwując inne gryzące dziecko, natychmiast samo zaczyna próbować podobnych zachowań. • ODZWIERCIEDLANIE – jeśli dziecko doświadczyło bądź doświadcza jakichś form agresji, uczy się, że zachowania takie są normalne i dozwolone. Rodzice czasem bawią się z dzieckiem delikatnie je gryząc, dając mu tym samym komunikat, że takie zachowanie jest ok. Dziecko pogryzione również otrzymuje przekaz, że tak można robić i że to skuteczny sposób na postawienie na swoim. Przyczyny gryzienia są różne, jednak pamiętaj, że w większości przypadków intencją dziecka nie jest zrobienie komuś krzywdy. Kiedy Twoje dziecko zacznie gryźć – ale też drapać, bić, kopać – spróbuj ustalić, czy któryś z wyżej wymienionych powodów nie jest przyczyną takiego zachowania Twojego dziecka. Być może okaże się, że znając przyczynę, możesz zapobiec takim zachowaniom w przyszłości. CO ROBIĆ?
Opracowano na podstawie : Poradnik żłobka. |
|
|||||||||||||||||||||
